T.C.

D A N I Ş T A Y

DÖRDÜNCÜ DAİRE

Esas No : 2016/7156

Karar No : 2021/3299

Dava Konusu İstem : Davacı şirket adına, transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü kazanç dağıtımı yaptığından bahisle düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden re’sen tarh edilen 2013 yılı vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisinin kaldırılması istenilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; olayda, satışlara konu malzemelerin gerçek satış fiyatlarının emsal araştırması yapılarak tespiti mümkün iken, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 267. maddesinde düzenlenen gerçek bedeli olmayan veya bilinmeyen veyahut doğru olarak tespit edilemeyen bir malın değerleme günündeki değerini tespite yönelik olan maliyet bedeli esasına göre satışların maliyetine %5 oranı uygulanarak matrahın bulunmasının vergilendirmede gerçek durumun ortaya çıkarılması ilkesine uygun düşmediği, vergi inceleme raporunda da kabul edildiği üzere satılan malların gerçek değerinin tespit edilememe nedeninin 267. maddede belirtilen gerçek bedelin olmaması ya da bilinememesi değil, malların sayı olarak çokluğu ve çeşitliliğine ilişkin olduğu, bu haliyle mevzuata göre örtülü kazanç dağıtımı koşullarının gerçekleşmiş olmasının tarhiyat yapılması için tek başına yeterli olmadığı, bu durumun sadece tarh işleminin sebep unsurunu oluşturduğu, verginin hesaplanması esnasında, vergisel usul ve esaslara uyulması ve gerçek durumun ortaya çıkarılması gerekli olup, örtülü kazanç dağıtımı koşullarının gerçekleştiği kabul edilerek fiyatı belirlenebilecek malzemeler için Vergi Usul Kanunu’nun 267. maddesinin uygulanamayacağı, bu durumda, hukuken geçerli ve kabul edilebilir tespitler yapılmadan, sadece varsayım ve kanaate dayalı olarak yapılan cezalı tarhiyatta hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, vergi inceleme raporunda davacının 2013 yılında transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü kazanç dağıtımı kapsamında ortaklarıyla ilişkili kuruma yapmış olduğu mal satışlarında, satış bedellerini emsallere uygunluk ilkesine aykırı belirlemek suretiyle kurum kazancını eksik hesapladığının tespit edildiği, davacının ilişkili kişi durumunda bulunan … Teknik Ltd. Şti.’ye yaptığı satışlarda sembolik farklar eklediği, bu farkların %1’e dahi ulaşmayacağının beyan edilerek emsaline nazaran düşük bir bedelle satış yapıldığı hususunun kabul edildiği, Kurumlar Vergisi Kanunu’nun 13/3. maddesinde emsallere uygunluk ilkesine ilişkin düzenleme yapıldığı, incelemede davacı şirketin ilişkisiz kişilere yaptığı satışlardan elde edilen kazanç oranının tek başına dikkate alınmadığı, 213 sayılı Kanun çerçevesinde de emsal bedele ilişkin olarak değerlendirme yapıldığı, dava konusu olayda değerleme konusu iktisadi kıymetlerin değerlerinin belli olmaması veya bilinmemesi veyahut gerçek değerinin doğru olarak tespit edilememesi nedeniyle emsal bedel ölçüsünün uygulandığı, davacı şirket yetkilileri tarafından da bu durumu doğrulayacak şekilde beyanda bulunulduğu, yapılan işlemlerin yasal ve yerinde olduğu belirtilerek temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA