İşveren, işçinin ücretinin 3 bin dolar değil 2.173 dolar olduğunu, tüm hak edişlerinin, fazla mesai ücretinin, hafta tatili ve genel tatil günlerine ait ücretlerinin ödendiğini, 3 bin dolarlık ücretin içinde bunların da bulunduğunu savundu. İşveren, bordrolarda da ödeme dökümlerinin ayrıntılı olarak yer aldığını ifade etti.

İşçinin gösterdiği tanıklar 3 bin dolar ücret aldığını söylediler. Mahkemenin yaptırdığı emsal ücret araştırmasında Ankara İnşaat Sanatkârları Esnaf Odası, dava konusu olan 2016 yılında emsal ücretin net 3 bin dolar olduğunu bildirdi.

Ancak, yerel mahkeme fazla çalışma ücreti talebini reddetti, diğer talepleri kabul etti. İstinaf başvurusunun da bölge idare mahkemesince esastan reddedilmesi üzerine işçi temyiz isteminde bulundu. 

Dosyayı inceleyen Yargıtay 9. Hukuk Dairesi kararında (E: 2021 / 12852, K: 2022 / 1015), işçiyi haklı buldu. Yargıtay kararının gerekçesinde, işverence sunulan imzasız bordrolarda aylık 42 saat fazla mesai ve iki gün hafta tatili tahakkuklarının yapıldığının görüldüğü belirtildi. İşçinin Türkiye’de 18 gün izinde olduğu ay için düzenlenen bordroda da diğer bordrolarda olduğu gibi 42 saat fazla mesai ve iki gün hafta tatili tahakkukunun yer aldığı ve toplam ücretin de 3 bin dolar olduğu vurgulandı. Bu durumdan işyerinde “bordro hilesi” bulunduğunun anlaşılmakta olduğu belirtilen kararda, şöyle denildi:

“Bordro hilesinin söz konusu olduğu hallerde bordrodaki fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti gibi tahakkuklar aslında gerçekte bu çalışmaların karşılığı olan ücretler olmayıp, işçinin temel ücretinin bir parçası olduğundan, bu tahakkuk miktarları hiç dikkate alınmadan sonuca gidilmesi gerekmektedir. Bu nedenle davacının ücreti net 3.000 USD kabul edilerek dava konusu alacakların hesaplanması, fazla mesai ve hafta tatili alacağı bakımından davalı tanık beyanlarına davacının aylık 42 saat fazla mesai yaptığı ve ayda iki hafta tatilinde çalıştığı kabul edilerek fazla mesai ve hafta tatili alacaklarının hesaplanması gerekli iken yazılı gerekçe ile hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.”