İkinci el araç satın alan vatandaş otomobilin devrini almadan önce araç muayene istasyonuna götürdü. İstasyon görevlisi araç için düzenlediği raporda önemli bir kusurunun olmadığını rapor etti. Bu rapor üzerine vatandaş E. A., herhangi bir sorun olmadığına kanaat getirerek, noterde satış sözleşmesi ile aldı; aynı gün trafik tescilde adına kaydettirdi.

İlandaki fiyatın da altı bir tutara satın aldığı otomobilini kullanmaya başlayan E. A.’nın telefonu, satış işleminden 10 ay sonra acı acı çaldı. Telefonu açan E. A.’ya, karşıdaki ses Asayiş Şube polisi olduğunu söyledi. İlk anda irkilen E. A., sakinleştikten sonra karşıdaki sesin söylediklerini algılamaya başladı. Polis memuru, E. A.’ya, kullanmakta olduğu aracın çalıntı olduğunu, Gebze’de yürütülmekte olan oto hırsızlığı soruşturma dosyasında bu aracın da olduğunu belirtti.

Duydukları üzerine şok geçiren E. A., polis memurunun talebi üzerine aracı kendilerine teslim etmek üzere Kocaeli’ne götürdü. Hazırlanan kriminal rapor da, telefonla bilgi veren polis memurunu doğruladı. Aracın motor numarası ile ruhsattaki numara bir birini tutmadığı gibi, şasi numarasının bulunduğu metal parça da sonradan monte edilmişti. Her ne kadar 01 Adana plakası alsa da gerçekte bu araç İstanbul Trafik Tescil Şube’ye kayıtlı 34 plaka çalıntı bir araçtı. E. A.’nın, zar zor para biriktirerek aldığı aracına el konuldu, adına olan tescil kaydı da silindi.

E. A. olan bitenin kendi hatası olmadığını, araç muayene istasyonun verdiği rapora güvendiğini belirterek mahkemenin yolunu tuttu. Avukatı İmam Bazan, Bakırköy 6. Tüketici Mahkemesi’ne dava açtı. Av. Bazan, müvekkilinin ödediği 33 bin liralık ödemenin, faizi ile kendisine ödenmesini istedi. Av. Bazan dava dilekçesinde, aracın motoru üzerinde yazılı numara ile ruhsattaki numaranın birbirini tutmadığının çıplak gözle dahi göründüğünü, istasyon görevlisinin buna dikkat etmediğini kaydetti.

ARAÇ muayene istasyonun bağlı olduğu şirket adına yapılan savunmada ise özetle “Araç üzerinde yapılan incelemede hata bulunamadı. Plaka, motor numarası ve şasi numarası resmi kayıtlarla uyumluydu. Oluşan zarar ile muayene işlemi arasında bir bağ kurulamaz” denildi.

YARGILAMA sonrası mahkeme kararını verdi. Tüketicinin açtığı davada haklı olduğunu hükmeden mahkeme kararında şu görüşe yer verdi: “Araç, zorunlu teste tabi tutulan araçlardan biri. Şasi numarasının kontrolü, zorunlu olarak kontrol edilecek parçalar arasında yer alıyor.

Dava konusu araçtaki ayıbın mahiyeti dikkate alındığında, bu işi sürekli yapan ve teknik olarak ayıbı kolayca tespit edebilecek davalı, hizmetini gereği gibi yerine getirmeyerek davacının zararına neden oldu.” E. A.’nın ödediği 33 bin liranın, istasyonunun bağlı olduğu firma tarafından faizi ile ödenmesine karar verildi. Firma avukatı kararın iptali için istinaf mahkemesine gitti. Dosya halen istinaf mahkemesinde bulunuyor.