Dava Konusu İstem: Davacı şirket adına 2015 ila 2019 yıllarına ilişkin olarak re’sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı emlak (bina) vergisi ve taşınmaz kültür varlıklarının korunmasına ait katkı payının kaldırılması istemine ilişkindir.

İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti: Sakarya Vergi Mahkemesinin 22/06/2020 tarih ve E:2019/629, K:2020/243 sayılı kararıyla; 1319 sayılı Emlak Vergisi Kanunu’nun 3. maddesinde, bina vergisini, binanın malikinin, varsa intifa hakkı sahibinin, her ikisi de yoksa binaya malik gibi tasarruf edenlerin ödeyeceği hüküm altına alındığı, 4721 sayılı Medeni Kanun’un 794. ve 795. maddesinde, intifa hakkının, taşınırlar, taşınmazlar, haklar veya bir malvarlığı üzerinde kurulabileceği, aksine düzenleme olmadıkça bu hakkın, sahibine, konusu üzerinde tam yararlanma yetkisi sağlayacağı, intifa hakkının, taşınırlarda zilyetliğin devri, alacaklarda alacağın devri ile taşınmazlarda tapu kütüğüne tescil ile kurulacağı, taşınır ve taşınmazlarda intifa hakkının kazanılması ve tescilinde, aksine düzenleme olmadıkça, mülkiyete ilişkin hükümlerin uygulanacağı, taşınmaz üzerindeki yasal intifa hakkının, tapu kütüğüne tescil edilmemiş olsa bile durumu bilenlere karşı ileri sürülebileceği, tescil edilmiş ise, herkese karşı ileri sürülebileceği, hüküm altına alındığı, Vakıflar Genel Müdürlüğünce, tarhiyata konu taşınmazın inşaa edilerek, Turizm Yatırım Belgesi alınıp işletmek üzere yap-işlet-devret modeline göre 2886 Sayılı Kanun’un 35/a maddesi kapsamında kiraya verilmesi için ihaleye çıkartıldığı, sonrasında Bursa Vakıflar Genel Müdürlüğü ile davacı şirket arasında 02/05/2003 tarihli inşaat süresi dahil olmak üzere 19 yıllığına kiralanması üzerine sözleşme imzalandığı, dosyadaki mevcut tapu bilgilerinde, davacı şirket lehine bir intifa tesis edilmediği gibi ihale şartnamesinde ve imzalanan "kira ve yapım sözleşmesi"nde buna yönelik bir düzenlemeye yer verilmediği, UYAP sisteminden alınan tapu kayıtlarında da taşınmaz malikinin de …….. Han Vakfı olduğu ve beyanlar hanesinde herhangi bir irtifak şerhinin bulunmadığı görüldüğü, bu durumda, davacı şirketin, tarhiyata konu taşınmazı kiracı sıfatıyla kullandığı, binanın maliki veya intifa hakkı sahibi olmadığı, yap-işlet devret modeli ile inşaa edilerek kullanılan taşınmazlar üzerinde "yasal intifa hakkı" bulunacağına dair kanuni bir düzenleme de getirilmediği anlaşılmakla, maliki veya intifa hakkı sahibi olmayan davacı şirketin anılı taşınmazın emlak vergisi borcundan sorumlu tutulmasında hukuka uygunluk bulunmadığı, tahakkuk eden emlak vergisi üzerinden tahsil edildiği anlaşılan bina kültür varlıklarını koruma payının, ödenmesi gereken emlak vergisine bağlı olarak tahsil edilen bir amme alacağı olduğu anlaşıldığından, hukuka aykırılığı tespit edilen emlak vergisi üzerinden bina kültür varlıklarını koruma payı tarh edilmesinin de hukuka uygun olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, tarhiyatın kaldırılmasına karar verilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi Kararının Özeti : İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve kararın kaldırılmasını gerektiren bir neden bulunmadığından istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TÜRK MİLLETİ ADINA