İstemin Özeti : Davacı adına, yasa dışı ikrazatçılık faaliyetinden elde ettiği hasılatını kayıt ve beyan dışı bıraktığı yolundaki saptamaları içeren vergi inceleme raporuna dayanılarak 2007 yılı için re’sen salınan bir kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisi, aynı yılın tüm dönemlerine ilişkin bir kat vergi ziyaı cezalı geçici vergi ile Ocak ila Aralık dönemlerine ilişkin vergi ziyaı cezalı banka ve sigorta muameleleri vergisine karşı açılan davada; 28.11.2012 tarihinde takdir komisyonuna sevk işlemi yapılmış ise de beş yıllık zamanaşımı süresinin dolmasından sonra idarenin 6.8.2013 tarihli yazısıyla incelemeye başlanılarak davacının defter ve belgelerinin istendiği olayda, salt zamanaşımını durdurmak amaçlı takdire sevk işleminde ve zamanaşımı süresi geçtikten sonra düzenlenen vergi tekniği raporuna dayanılarak yapılan tarhiyatta hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle vergi ve cezaları kaldıran Hatay 1. Vergi Mahkemesinin 10.4.2014 gün ve E:2013/1102, K:2014/314 sayılı kararına yöneltilen temyiz istemini aynı hukuksal nedenler ve gerekçeyle reddeden Danıştay Üçüncü ve Yedinci Dairelerince oluşturulan Müşterek Kurulun 18.4.2018 gün ve E:2014/8501, K:2018/2085 sayılı kararının; 2007 yılına ilişkin tarhiyatın 31.12.2012 tarihinde zamanaşımına uğradığı, 28.11.2012 tarihinde takdire sevk işlemi yapıldığından, zamanaşımı süresinin son gününün 31.12.2013 tarihine kadar uzadığı, dava konusu vergi ve cezalara ilişkin ihbarnamelerin ise bu süre dolmadan 2.12.2013 tarihinde tebliğ edilmesi nedeniyle zamanaşımının söz konusu olmadığı ileri sürülerek düzeltilmesi istenmiştir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

2575 sayılı Danıştay Kanununa 3619 sayılı Kanunla eklenen Ek 1’inci madde uyarınca hüküm veren Danıştay Üçüncü ve Yedinci Dairelerince oluşturulan Müşterek Kurulca, karar düzeltme istemine ilişkin dilekçede ileri sürülen sebepler, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 54’üncü maddesinin (c) bendi hükmüne uygun bulunduğundan, kararın düzeltilmesi isteminin kabulüne ve Müşterek Kurulun 18.4.2018 gün ve E:2014/8501, K:2018/2085 sayılı kararının kaldırılmasına karar verildikten sonra temyiz istemi yeniden incelenerek işin gereği görüşülüp düşünüldü:

213 sayılı Vergi Usul Kanununun 113’üncü maddesinde zamanaşımı; süre geçmesi suretiyle vergi alacağının kalkması olarak tanımlanmış, 114’üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkralarında ise vergi alacağının doğduğu takvim yılını takip eden yılın başından başlayarak beş yıl içinde tarh ve mükellefe tebliğ edilmeyen vergilerin zamanaşımına uğrayacağı, şu kadar ki, vergi dairesince matrah takdiri için takdir komisyonuna başvurulmasının zamanaşımını durduracağı, duran zamanaşımının mezkûr komisyon kararının vergi dairesine tevdiini takip eden günden itibaren kaldığı yerden işlemeye devam edeceği, ancak işlemeyen sürenin her hâl ve takdirde bir yıldan fazla olamayacağı” hükmü yer almaktadır.

213 sayılı Kanunun 30’uncu maddesine göre vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitine imkan bulunmayan hallerde matrah, takdir komisyonu tarafından takdir edilebileceğinden, bu durumdaki bir mükellefin vergi incelemesine başlanılmadan önce veya vergi incelemesi devam ederken takdire sevk edilmesine ve düzenlenen inceleme raporlarının takdir komisyonunca done olarak kullanılmasına yasal bir engel bulunmamaktadır.

Zamanaşımı süresi içinde takdire sevk edilmekle işlemekte olan zamanaşımı süresinin duracağı 213 sayılı Yasanın 114’üncü maddesi gereğidir.

Bu karar  Maliye Postası elektronik mevzuat yayınlarına  Vergi Usul  Kanununun 114. maddesinin  altına kaydedilmiştir.   Kararın tamamını okumak için tıklayın.

Bunun gibi özelgeleri ,Vergi SGK, İş, Ticaret Mevzuatı ile ilgili güncel konularda uygulamaya yönelik makaleleri düzenli olarak takip etmek, ücretsiz danışmanlık hizmetimizden yararlanmak için siz de abonemiz olun.

 Abonemiz Olmak İçin Tıklayın.

Diğer karar ve özelgeleri görmek için tıklayın.