Dava Konusu İstem: Davacı adına, ikinci el otomobil alım-satımı faaliyeti nedeniyle elde ettiği hasılatı beyan dışı bıraktığından bahisle, takdir komisyonu kararlarına istinaden 2012 yılı için re’sen tarh edilen gelir vergisi, aynı yılın Ocak-Mart, Nisan-Haziran, Temmuz-Eylül dönemlerine için re’sen tarh edilen geçici vergiler ile verginin bir katı tutarında kesilen vergi ziyaı cezalarının kaldırılması istemiyle dava açılmıştır.

İstanbul 13. Vergi Mahkemesinin 04/10/2016 tarih ve E:2016/1011, K:2016/1842 sayılı kararı:

Dava konusu tarhiyatlar mükellefin tarh dosyası ve EVDO sisteminde yapılan araştırmalar sonucunda vergi matrahının tespit ve takdirine karar verildiği yönündeki takdir komisyonu kararlarına dayanmaktadır.

Olayda sadece harici araştırmalar neticesinde elde edilen verilerle ve eksik inceleme ile yapılan dava konusu tarhiyatların hukuka aykırı olduğu sonucuna varılmıştır.

Vergi Mahkemesi bu gerekçeyle, vergi ve cezaları kaldırmıştır.

Davalının istinaf istemini inceleyen İstanbul Bölge İdare Mahkemesi 4. Vergi Dava Dairesinin 30.05.2017 tarih ve E:2017/342, K:2017/2343 sayılı kararı:

Vergi Dava Dairesi, istinaf istemine konu vergi mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu gerekçesiyle istemi reddetmiştir.

Davalının temyiz istemini inceleyen Danıştay Üçüncü Dairesinin 28/05/2018 tarih ve E:2017/4034, K:2018/2961 sayılı kararı:

Davacının 2010 yılında 20, 2011 yılında 67, 2012 yılında 9 adet ikinci el araç alıp sattığının tespiti üzerine bu işi ticari amaçla yaptığı sonucuna varılarak, bu faaliyeti nedeniyle elde ettiği hasılatı için beyanname vermediğinden bahisle takdire sevk edildiği, takdir komisyonunca takdir olunan matrah üzerinden dava konusu tarhiyatın yapıldığı anlaşılmıştır.

Dosya içerisinde mevcut belgeler ile Gelir İdaresi Başkanlığı Denetim Grup Müdürlüğü’nün 17/12/2015 tarih ve 110650 sayılı yazısı ve eki hesaplama tablosunda, takdir komisyonunca matrah takdirinin nasıl yapıldığı ve takdir olunan matraha nasıl ulaşıldığı görülmektedir.

İlgili dönemde satışı yapılan ihtilaf konusu araçlar yönünden, kasko bedellerinin dikkate alınması, tümüyle iktisadi, ticari ve teknik icaplara uygun ve olayın özelliğine göre normal ve mutad kabul edilmesi gereken nitelikte bir ispatlama yöntemi olup araçların gerçek satış bedeli konusunda kasko bedeli dışında bir bedelle satışının yapıldığı hususunda davacı tarafından herhangi bir delil sunulmamış olması karşısında idarece yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varıldığından aksi yönde verilen karara yöneltilen istinaf isteminin reddi yolundaki kararın bozulması gerekmiştir.

Öte yandan, bozma kararı üzerine yeniden verilecek kararda mahsup dönemi geçen geçici vergiye ilişkin hususların gözetilerek karar verileceği tabiidir.

Daire bu gerekçeyle kararı bozmuştur.

İstanbul Bölge İdare Mahkemesi 4. Vergi Dava Dairesi 04/04/2019 tarih ve E:2019/834, K:2019/990 sayılı ısrar kararı:

Vergi Dava Dairesi, aynı hukuksal nedenler ve gerekçeyle ilk kararında ısrar etmiştir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :

Danıştay Üçüncü Dairesinin yukarıda yer verilen kararının dayandığı aynı hukuksal nedenler ve gerekçeyle ısrar kararının bozulması gerekmektedir.

KARAR SONUCU :

Açıklanan nedenlerle;

1- Davalının temyiz isteminin KABULÜNE,

2- İstanbul Bölge İdare Mahkemesi 4. Vergi Dava Dairesinin 04/04/2019 tarih ve E:2019/834, K:2019/990 sayılı ısrar kararının BOZULMASINA,

3- Yeniden verilecek kararda karşılanacağından, yargılama giderleri hakkında hüküm kurulmasına gerek bulunmadığına,

24/02/2021 tarihinde oyçokluğuyla kesin olarak karar verildi.

KARŞI OY

Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçe karşısında ısrar kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından, istemin reddi gerektiği oyu ile karara katılmıyoruz.