Dava konusu istem: 2013 yılına ait hesapları incelenen davacı şirket hakkında düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden, sahte ve muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı faturaları defter ve belgelerine kaydettiği, serbest meslek erbabı olarak çalıştırdığı doktorlarca hastane adına düzenlenen serbest meslek makbuzlarında yer alan katma değer vergisi indirimlerinin yasal olmadığı ve transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü kazanç dağıtımı yaptığının tespit edildiğinden bahisle tarh edilen 2013/1 ila 12 dönemleri vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin kaldırılması istenilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; tarhiyatın sahte ve muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı olduğu ileri sürülen faturalardan kaynaklanan indirimlerin reddi suretiyle yapılan kısmı yönünden, davacının fatura aldığı Antalya Kurumlar Vergi Dairesi mükellefi ... Turz. Med. Gıda Kuy. San. ve Tic. Ltd. Şti. hakkındaki vergi tekniği raporlarında, firmanın gerçekte bir mal ve hizmet sunumu gerçekleştirmediği, sahte ve muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı fatura ticareti yaptığı ve davacı şirket adına düzenlediği faturaların gerçek anlamda bir ticarete dayanmadığı konusunda yapılmış yeterli bir somut tespit olmadığı anlaşıldığından cezalı tarhiyatta hukuka uyarlık bulunmadığı, tarhiyatın ücretli çalışan doktorlar tarafından düzenlenen serbest meslek makbuzlarındaki katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle yapılan kısmı yönünden, doktorlar tarafından düzenlenen serbest meslek makbuzlarında yer alan katma değer vergilerinin vergi dairesine beyan edildiği, bu şekilde, yansıtmalı bir vergi olan katma değer vergisi, serbest meslek makbuzunu düzenleyenlerce vergi dairesine ödenmiş ve böylece devletin herhangi bir vergi kaybının da olmadığı, ayrıca, vergi dairesine beyan edilmiş olan vergilerin, davacı kurumun katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle yeniden tarh edilmesi, vergide mükerrerlik doğuracağından hukuka uyarlık bulunmadığı, tarhiyatın transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü kazanç dağıtımından kaynaklanan matrah farkına ilişkin kısmının yönünden, kesin ve somut hiçbir tespit bulunmaksızın anılan dönem için tarhedilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu’nun 6. maddesinde “Safi Kurum Kazancı”, 8. maddesinde “İndirilecek Giderler”, 10. maddesinde “Diğer İndirimler”, 11. maddesinde “Kabul Edilmeyen İndirimler”, 12. maddesinde “Örtülü Sermaye”, 13. maddesinde “Transfer Fiyatlandırması Yoluyla Örtülü Kazanç Dağıtımı”; yine Gelir Vergisi Kanununun 40. maddesinde “İndirilecek gider”, 41. maddesinde “Gider Kabul Edilmiyen Ödemeler” düzenlenmiştir.

5520 sayılı Kanunun 13/1. maddesinde kurumlar, ilişkili kişilerle emsallere uygunluk ilkesine aykırı olarak tespit ettikleri bedel veya fiyat üzerinden mal veya hizmet alım ya da satımında bulunursa, kazancın tamamen veya kısmen transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü olarak dağıtılmış sayılacağı; alım, satım, imalat ve inşaat işlemleri, kiralama ve kiraya verme işlemleri, ödünç para alınması ve verilmesi, ikramiye, ücret ve benzeri ödemeleri gerektiren işlemlerin her hal ve şartta mal veya hizmet alım ya da satımı olarak değerlendirileceği; aynı maddenin ikinci fıkrasında ilişkili kişinin, kurumların kendi ortakları, kurumların veya ortaklarının ilgili bulunduğu gerçek kişi veya kurum ile idaresi, denetimi veya sermayesi bakımından doğrudan veya dolaylı olarak bağlı bulunduğu ya da nüfuzu altında bulundurduğu gerçek kişi veya kurumları ifade ettiği; ortakların eşlerinin, ortaklarının veya eşlerinin üstsoy ve altsoyu ile üçüncü derece dahil yansoy hısımları ve kayın hısımlarının da ilişkili kişi sayılacağı, kazancın elde edildiği ülke vergi sisteminin, Türk vergi sisteminin yarattığı vergilendirme kapasitesi ile aynı düzeyde bir vergilendirme imkânı sağlayıp sağlamadığı ve bilgi değişimi hususunun göz önünde bulundurulması suretiyle Bakanlar Kurulunca ilan edilen ülkelerde veya bölgelerde bulunan kişilerle yapılmış tüm işlemlerin ilişkili kişilerle yapılmış sayılacağı; 6. fıkrasında “Tamamen veya kısmen transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü olarak dağıtılan kazanç. Gelir ve Kuramlar Vergisi kanunlarının uygulamasında, bu maddedeki şartların gerçekleştiği hesap döneminin son günü itibarıyla dağıtılmış kâr payı veya dar mükellefler için ana merkeze aktarılan tutar sayılır. Daha önce yapılan vergilendirme işlemleri, taraf olan mükellefler nezdinde buna göre düzeltilir. Şu kadar ki, bu düzeltmenin yapılması için örtülü kazanç dağıtan kurum adına tarh edilen vergilerin kesinleşmiş ve ödenmiş olması şarttır.” 11. maddesinde örtülü sermaye üzerinden ödenen veya hesaplanan faiz, kur farkları ve benzeri giderler ile transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü olarak dağıtılan kazançların kurum kazancının tespitinde indirim olarak kabul edilmeyeceği; Gelir Vergisi Kanununun 40. maddesinde safi kazancın tespitinde ticari kazancın elde edilmesi ve idame ettirilmesi için yapılan genel giderlerin indirim konusu yapılabileceği; 41. maddesinde teşebbüs sahibi ile eşinin ve çocuklarının işletmeden çektikleri paralar veya aynen aldıkları sair değerlerin, teşebbüs sahibinin kendisine, eşine, küçük çocuklarına işletmeden ödenen aylıklar, ücretler, ikramiyeler, komüsyonlar ve tazminatların, teşebbüs sahibinin işletmeye koyduğu sermaye için yürütülecek faizlerin, teşebbüs sahibinin, eşinin ve küçük çocuklarının işletmede cari hesap veya diğer şekillerdeki alacakları üzerinden yürütülecek faizlerin gider olarak indiriminin kabul edilmeyeceği hüküm altına alınmıştır.

Davacı şirket hakkında düzenlenen 10/09/2015 tarih ve 2015-A-4107/38 sayılı vergi tekniği raporunda; mükellef kurumun 2011 ve 2012 yıllarına ilişkin olarak “100 Kasa” hesabının 10’ar günlük, 2013 yılına ilişkin olarak ise günlük borç alacak ve bakiye tutarları incelendiği, davacı şirket yetkilisi ifadesinde günlük nakit ihtiyacının yaklaşık 70.000,00-TL olduğunun belirtildiği, ancak kasa bakiyesinin kurumun nakit ihtiyacını karşılayacak olan ticari icapların çok üstünde olduğu,

Bu karar Maliye Postası elektronik mevzuat yayınlarına   Kurumlar Vergisi Kanununun 13. maddesinin altına kaydedilmiştir.

Kararın tamamını okumak için tıklayın.

Bunun gibi   Danıştay Kararlarını, özelgeleri , Vergi SGK, İş, Ticaret Mevzuatı ile ilgili güncel konularda uygulamaya yönelik makaleleri düzenli olarak takip etmek,  

Mevzuta hızlı ve güvenilir bir şekilde erişmek ,

Ücretsiz danışmanlık hizmetimizle zaman kazanmak,

Hediye fırsatlarından yararlanmak için siz de abonemiz olun.

Abonelerimizin sorduğu bazı soruları ve bunlara verdiğimiz yanıtları incelemek için tıklayın.

Diğer  özelgeleri ve Danıştay Kararlarını  incelemek için tıklayın.