YARGILAMA SÜRECİ :

Dava konusu istem: Davacı adına, personelinin yemek kartlarına yüklenilen yemek bedellerinin istisna tutarını aşan kısmı ile personele belge karşılığında nakit ödenen yemek bedelleri ve personeline toplu ulaşım idaresinden alınan fişler karşılığında ödediği tutarlara ilişkin katma değer vergisinin söz konusu teslim ve hizmetler çalışanlara yapıldığından indirim konusu yapılamayacağından bahisle takdir komisyonu kararına istinaden vergi ziyaı cezalı olarak tarh edilen 2009/1 ila 12 dönemleri katma değer vergisinin kaldırılması istenilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; personele nakden yapılan yemek bedeli ödemelerinin yemek için ödendiğini gösterir belgelere bağlı olarak yapıldığı açık olduğundan bu ödemenin yemek verme hizmetini sağlayan kişi veya firmalara yapıldığının kabulü gerektiği ancak gerek nakden gerekse yemek kartları aracılığıyla yapılan ödemelerin Gelir Vergisi Kanunu’nun 23. maddesinde öngörülen istisna tutarını aşan kısmının ücret olarak vergilendirilmesi gerektiği, ulaşım giderleri yönünden ise Gelir Vergisi Kanunu’nun 23/10. maddesinde taşıma faaliyetinin bizzat işverenin mülkiyetinde bulunan araçlarla veya servis hizmeti sağlayıcılara ait araçlarla yapılması gerektiği şeklinde bir kısıtlama bulunmadığından söz konusu ödemelerin istisna kapsamında olduğu, dolayısıyla istisna kapsamında bulunan giderlerin davacı tarafından yapıldığı ve katma değer vergisinin davacı tarafından üstlenildiği anlaşıldığından tarhiyatın bu kısmında hukuka uyarlık bulunmadığı, ancak istisna kapsamına girmeyen ödemeler ticari kazancın idamesi için yapılmış bir gider olmadığından tarhiyatın bu kısmında hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI: Davacı tarafından, işçilerin yemek tedarik giderleri için yapılan ödemelerin ücret olmadığı, katma değer vergisinin davacı tarafından ödendiği, davada nispi harca hükmedilmesinin hukuka aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI: Davalı idare tarafından, yapılan ödemeler ücret niteliğinde olduğundan ve istisna kapsamında olmadığından katma değer vergisi tarhiyatının yerinde olduğu ileri sürülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :

İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :

Açıklanan nedenlerle;

1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,

2. Temyize konu Ankara 4. Vergi Mahkemesinin 26/11/2015 tarih ve E:2015/458, K:2015/2678 sayılı kararının ONANMASINA,

3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,

4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,

5. 2577 sayılı Kanunun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 16/04/2019 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

Bu karar  Maliye Postası elektronik mevzuat yayınlarına  Katma Değer Vergisi Kanununun 29. maddesinin  altına kaydedilmiş ve Danıştay Kararları basılı mevzuat seti abonelerimize da basılı olarak gönderilmiştir. 

Kararın tamamını okumak için tıklayın.

Bunun gibi Danıştay Kararlarını özelgeleri ,Vergi SGK, İş, Ticaret Mevzuatı ile ilgili güncel konularda uygulamaya yönelik makaleleri düzenli olarak takip etmek, ücretsiz danışmanlık hizmetimizden yararlanmak için siz de abonemiz olun.

 Abonemiz Olmak İçin Tıklayın.

Diğer Danıştay Kararları  ve özelgeleri incelemek için tıklayın.